සමාජයක් ලෙස ගත් කළ අද වන විට කලාප යුවතියන්ට ඇති පිළිඟැනුම කෙබඳුදැයි අමුතුවෙන් විස්තර කළ යුතු නැත.ඒ නමුත් දිනකට වෙළඳ කලාපය ප්‍රධාන කොටගත් එවැනි ඇඟලුම් කම්හල් විශාල ප්‍රමාණයක සේවාව සඳහා තරුණියන් බොහෝ ප්‍රමාණයක් ඇඳී එයි.එහිදී ඔවුන් රැකියාව කරමින් ජීවත් වීමට සිදුවන කුලී කාමරයේ ඇත්තේද අවම පහසුකම්ය.එවැනි ස්ථාන වල සෞඛ්‍ය තත්ත්වයේ ඇත්තේද අවම පහසුකම්ය.ඒ තැන්වල සෞඛ්‍ය තත්ත්වය,සනීපාරක්ෂාව,ඉතාමත් දුර්වල මට්ටමක පවතියි.ඒ නමුත් එය ඔවුන්ගේ අසරණකම නොවේද?ජුකී මැෂිමක් ඉදිරිපිට දෙකකුල් වේදනා විඳිමින් සිටගෙන සිටීමට යුවතියකට කිසිදු අවශ්‍යතාවයක් නොමැත.එහෙත් ඔවුන් මෙය කළ යුතුව ඇත.
බොහෝ විට තරුණියන් වෙළඳ කලාපයේ රැකියාවට පැමිණෙනුයේ තම කුඩා නංගිලා මල්ලිලාට උගැන්වීමටයි.සරසවියේ ඉගෙන ගන්නා තම සහෝදරයාට ඉගැන්වීමටයි.තම අසරණ මවට පියාට සරණක් වීමටයි.ලෙඩින් ඔත්පල වී සිටින මව රැකබලා ගැනුමටයි.බොහෝ කලාප යුවතියන්ගේ පවුල් යථාර්ථය එවැනිය.එහෙත් කොළඹ අහස යට මනුෂ්‍යත්වය සින්නක්කරට දී රුපියල් සත පසුපස හඹා යන බොහෝ මිනිසුන්ට ඔවුන්ගේ ජීවන යථාර්ථය නොවැටහේ.වර්තමානයේ ජීවත් වන තරුණයෙකුගෙන් නිකමට හෝ අසා බැලුවහොත් ඔහු කෙදිනක හෝ විවාහ වන්නේ කුමන ආකාරයේ තරුණියක් සමඟදැයි කියා ඔහු බොහෝ විට පවසන්නේ හොඳින් අඳින පළඳින පොෂ් කෙල්ලක් සමඟින් කියාය.ඔවුන් ගාමන්ට් කෙල්ලක් විවාහ කර ගැනීමට බොහෝ විට නොසිතනු ඇත.මෙයට වසර කිහිපයකට ඉහතදී පැවසූවේ කොල්ලා ආමි කෙල්ල ගාමන්ට් නියමෙට ගැළපෙන ජෝඩුව ලෙසය.වෙළඳ කලාපයේ රැකියා කරන තරුණියකට සමාජයේ ඇති පිළිඟැනුම අද තෙක්ම වෙනස් වී නොමැත.
සමාජයේ බොහෝ උගත් බුද්ධිමතුන් සිතනුයේ හරිහැටි උගත්කමක් නොමැති මෝඩ පිරිසක් එහි සේවයට යන බවයි.එහෙත් එවැනි උන් බොහෝ දෙනෙක් නොදන්නා කරුණු රාශියක් ඇත.කලාපයේ රැකියාව කරන තරුණියන් අතර අප වැනි සරසවිවල ඉගෙනුම ලැබූවන්ද සිටියි.උපාධිය ලබාගෙන රැකියාවක් ලැබෙන තෙක් තවත් වසර ගණනක් නිවසට බරක් විය නොහැකි තරුණියන් අවසන තීරණය කරන්නේ කුමක්ද?වෙලඳ කලාපයේ රැකියාවට යාම නොවේද?
වෙළඳ කලාපයේ තරුණියන් බොහෝ විට අතිකාල වැඩද කරනු ලබයි.එවැනි දිනවල ඇතැම් විට ඔවුනට නවාතැනට ඒමට ලැබෙන්නේ රාත්‍රී 10 පමණ වන විටයි.මෙවැනි තත්ත්වයක් යටතේ වුවද ඔවුන්ගේ සේවාව ලබාගන්නා කිසිදු ආයතනයක් ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව පිළිබඳ වගකියනු නොලබයි. දිවා රාත්‍රිය නොලබමින් ජුකී මැෂිම තම ජීවිතයම කර ගනිද්දී බොහෝ විට ඔවුන්ගේ සේවාව ලබාගන්නා ආයතනය ශ්‍රමයට සරිලන වැටුපක් හෝ නොගෙවයි.
කුඩා කල වර්ෂාවක් පවතින විට අප බොහෝ දෙනෙකු කඩදාසි බෝට්ටු සාදා තරඟයට මෙන් ගලන ජල පහරට බෝට්ටු දමන්නේ ඒවා දියේ ගිලෙන බව දැනගෙනය.නමුදු අප ඒ සතුටට ආදරය කරන්නෙමු.එවැනි සුන්දර අතීතයක් ඔබ අප ඇතුළු බොහෝ දෙනෙකුට අයිතිව තිබුණි.කලාප යුවතියන්ටද තමන්ගේ ජීවිතයට මහා ලොකු බලාපොරොත්තු නොවුණත් ඔවුන්ටද තමන්ටම කියා පුංචි හීන ලෝකයක් ඇත.ඔවුන් ජකී මැෂිම ඉදිරිපිට හිඳ කරනුයේ එම සිහින ඇහිදීම නොවේද?එහෙත් අප ජීවත් වන සමාජයේ මිනිසුන් බොහෝ දෙනා මනිනු ලබන්නේ බාහිරිනි.පුද්ගලයා උසස් හෝ පහත් වන්නේ ඔහු කරනා රැකියාව අනුවද?රටක් සංවර්ධනය කිරීමට සුවිශාල මෙහෙයක් කරනා කලාප යුවතියන් පිළිබඳව ඔබ තවමත් සිතිය යුත්තේ එසේමද?
ණන් ඒ විදිහට ලියලා පුරවන්න පුළුවන්.හැබැයි අද අපේ රටේ සංගීතය තියෙන්නෙ මොන වගේ තැනකද?මූලිකවම අද අපේ රටේ සංගීතය කියන එක රූප රචනාවකට සීමා වෙලා තියෙනවා.ඒකට වැඩිම දායකත්වයක් දෙන්නෙ පෞද්ගලික බස් අයිතිකරුවන්.අද ඕනම කෙනෙක්ට අතේ යහමින් සල්ලි තියේනම් එක රැයකින් ගායකයෙක් 
එහෙම සිංදු ගෙදර අම්මලා තාත්තලා එක්ක එකට ඉඳගෙන බලන්න පුළුවන්ද?ඒ වුණත් ලංකාවේ ගොඩක් නාලිකා වලින් කරන්නෙ තවත් මේ ගායකයන්ව උස්සලා පුම්බලා අරගෙන තමන්ගේ චැනල් එකේ රේටින්ස් වැඩිකර ගන්න එක.අහම්බෙන් හරි එක්කෙනෙක් ගුණාත්මක බවක් තියෙන සිංදුවක් අරගෙන මාධ්‍යට ගියොත් ඒ මාධ්‍යයෙන් ඒ පුද්ගලයව ප්‍රතික්ෂේප වෙන්නෙ හරිම ඉක්මනට.ඒක තමයි අද යථාර්ථය.වර්තමාන ගායකයො නාහෙන් අඬඅඬා කියන සිංදුවල පද ගොඩක් වෙලාවට අඳාල ගායකයාටවත් මතක නෑ.ඒකෙන්ම ඒ සිංදුවෙ ගුණාත්මක බව ගැන මිනිස්සුන්ට තේරුන් ගන්න පුළුවන්.
