ආදරණීය දුයිෂෙන්
මතකද නුඹට ඈත අයිල
අප සිටවූ පොප්ලර් ගස් දෙක
එකිනෙකාව වැළඳගනිමින් සිපගනිමින්
ඔවුන්
නිබදවම මුමුණන්නේ ඔබෙත් මාගේත් ශෝකී ගීය නොවේද?
සීතලම සීතල උදෑසන
පන්තියට ගොම රිටි ගෙනා පුංචි කෙල්ල අල්තීනායි
දැන් වැඩුණු ගැහැණියකි
නමුදු
නොහැක අයිලයෙන් පියමනින්නට
ඔබේ අතැඟිල්ල අතැර
වැඩුණු ගැහැණියක වුවද
තවමත් මා
සැපේදී සිනාවෙන දුකේදී වැළපෙන
කර්ගීස් ගැහැණියයි
එබැවින්
ඔබ මාගේ
මුල් ගුරුවරයාමය
ඉෂාරා අනුරාධි ගුණතිලක
Lassanai
ReplyDeletethanx dr
Deletesaba guruwarun awashyama kalaya pamina atha
ReplyDeleteow me duishen la awashyama kalayay
Deletewasanthaya enwa saththai
ReplyDeletepramada uwada wasanthaya kedinaka ho paminenu atha
Deleteow aniwa
Delete